“Eigenlijk 5 sterren voor de muzikale uitvoering, maar toen ik de laatste 2 nummers op tenorsax hoorde vroeg ik me af waarom er niet meer nummers op gespeeld werden” - Freek v.d. Meulen
“Het was ons eerste bezoek aan het Cultuurschip, naar aanleiding van het artikel in de Stentor. De sfeer was geweldig en Ben met zijn Quartet waren top!” - Jan Kivits
“Could you ask him to call me? cheap avanafil Of course voters will decide this in the end, get the mayor they want, and deserve. For now, Joe Lhota, son of a city cop, is the guy running for mayor who doesnâÂÂt run away from Ray Kelly. Good for him.” - Alder Diesch
“schitterend concert, echte swingende jazz”
“genoten!! ben van den dungen, maar zeker ook de drie "jonge" mannen. natuurlijk Miguel Rodriquez speciaal te noemen, virtuoos en bijzonder!! misschien de andere beide, bas en drums onderbelicht gebleven, maar zeker ook bijzonder. vond t een geweldig samenspel, dit Quartet.” -
“Jazz moet ‘danceable’ zijn en de blues moet erin zitten”, zei drummer Art Blakey ooit.
Het zou het motto kunnen zijn voor de muziek die Ben speelt met zijn kwartet.
Ben van den Dungen begon zijn carrière in het begin van de 80-er jaren met het illustere duo Ben van den Dungen & Jarmo Hoogendijk. Sindsdien heeft hij in menige groepen gespeeld en heeft hij, met verschillende groepen, zo’n 4500 concerten in 70 verschillende landen gegeven.
Het Ben van den Dungen Quartet is een bijzondere combinatie van persoonlijkheden die alleen de jazz samen kan brengen. De musici mengen hun muzikale afkomst en talent op een aanstekelijke manier. Helemaal van deze tijd, met een “happy feel” en 100% pure jazz.
In mei van 2014 speelde Ben van den Dungen zeven dagen in de beroemde jazzclub‘Cafe Central’ in Madrid. Hij nam alle dagen op en het resultaat is de cd ‘A night at the club’ welke oktober 2014 is uitgebracht.
Dit album ontving lovende recensies in de Nederlandse pers.
Trouw: ‘Zijn spel heeft een bezieling die je in de hedendaagse jazz helaas te weinig tegenkomt’.
Jazzism: Deze live, in Madrid, opgenomen cd is nog een tikje indrukwekkender dan de toch al niet misselijke voorganger Ciao City